-
1 broń
broń [brɔɲ] f\broń atomowa Atomwaffe f\broń biologiczna biologische Waffe f, Biowaffe f\broń chemiczna chemische Waffe f\broń jądrowa Kernwaffe f\broń konwencjonalna konventionelle Waffe f\broń krótka Handfeuerwaffe f\broń maszynowa Maschinenwaffe f\broń nuklearna nukleare Waffe f\broń palna Schusswaffe f, Feuerwaffe f\broń rakietowa Raketenwaffe fgenerał broni Generaloberst mtowarzysz broni Waffenbruder mchwytać za \broń zur Waffe greifenrzuć \broń! Waffe fallen lassen!dać komuś \broń do ręki jdn die Waffe in die Hand gebenwytrącić komuś \broń z ręki jdm die Waffe aus der Hand schlagenzwalczać kogoś jego własną bronią jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen ( geh) -
2 broń
f -
3 unieszkodliwiać
unieszkodliwiać [uɲɛʃkɔdlivjaʨ̑], unieszkodliwić [uɲɛʃkɔdliviʨ̑]vt, vt perf napastnika unschädlich machen, außer Gefecht setzen; truciznę beseitigen, unschädlich machen; bombę, broń nuklearną entschärfen -
4 Nuklearwaffe
broń f nuklearna [o jądrowa]
См. также в других словарях:
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
nuklearny — «dotyczący jądra atomu; jądrowy» ∆ Broń nuklearna «broń masowego rażenia, której działanie oparte jest na wyzyskaniu energii jądrowej lub promieniowania jonizującego; obejmuje broń atomową, broń termojądrową, bojowe środki promieniotwórcze; broń… … Słownik języka polskiego
nuklearny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z jądrem atomu, a zwłaszcza z energią wyzwalającą się podczas rozpadu jądra atomowego; jądrowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Broń nuklearna. Pociski nuklearne. Głowica nuklearna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
